روغن شحم گاو به روغن چربی اطراف قلوهگاه گاو اطلاق میگردد که روغن بسیار لطیفی است و زود آب میشود. در قسمت های مختلف بدن گاو چربیهای خاصی شکل میگیرد که به آنها پیه یا پی گفته میشود. در طب سنتی ایران و در طب اسلامی به خوردن روغنهایی که منشأ حیوانی دارند مثل روغن پیه بسیار تأکید و سفارش شده است و در میان پیهها، پیهی قلوهگاه چون از لطافت بیشتری برخوردار است همواره مطلوبتر بوده و از اهمیّت خاصی برخوردار است. از جمله خواصی که برای روغن پیهی قلوهگاه گاو گفته شده ، آب کردن چربیهای زیر شکم ، رشد عضلانی بدن ، تناسب اندام ، منبع تولید انرژی و توان بسیار عالی و تقویت کننده بسیار مؤثر سیستم دفاعی بدن است. همچنین در احادیث و روایات ائمه اطهار سفارشات فراوانی درباره مصرف روغن شحم گاو آمده است. تاکیدات روایات در این باره به قدری جالب و خیره کننده هستند که انسان نمیتواند از آنها به راحتی بگذرد و آنها را نادیده بگیرد. در روایتی از امام علی علیه السلام اینگونه سوال شد که آن شحم که به اندازه آن بیماری از بدن خارج میشود کدام است؟ و امام علیه السلام جواب میدهند : آن شحم (پی) گاو است. در روایت معروفی از پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم اینگونه آمده که : گاو گوشتش مرض،شیرش شفا و شحمش دوا است. (طبّ النبی، ص۲۷) که منظور از شحم بنا بر گفتههای مذکور همان چربی اطراف گوشت گاو میباشد.